دوره 5، شماره 18 - ( فصلنامه نقد کتاب کودک و نوجوان 1397 )
جلد 5 شماره 18 صفحات 30-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1982 مشاهده)
گونه ادبی داستان کوتاه، با پشتوانه زبان روایت، بنیاد باورهای بومی و خاطره‌های خانوادگی را در خود نگاه داشته، در بازگشت به گذشته، در طرحی تازه روایت‌شده، زبان و کارکرد مؤثر آن را در رویدادهایی سرشار از عاطفه، احساس، ادراک، شادی و اندوه، به‌جا می‌گذارد. داستان کوتاه «قربانی» زبان، بنیاد و فضایی منحصر دارد و در پی‌رنگی مناسب، تازگی و بنیادی شرقی (ایرانی) را در خود به نمایش گذاشته‌است. نویسنده در این داستان، نشان داده که به‌درستی، داستان کوتاه را به‌عنوان یک فن و هنر شناخته و از سازمایه‌های ساختار روایی آن آگاه است و دانسته که هر واژه، جمله و عبارت را کجا و چگونه به کار برد. «توصیف» از ویژگی بارز این داستان کوتاه است. نویسنده به‌درستی، از پس روایت ماجراها برآمده و در گفت‌وگوها و نقل رویدادهای فرعی، ردّ پای اقلیم و محل زندگی روایت‌کننده را آشکار کرده‌است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |