ادبیات آیینی کودکان و نوجوانان، یکی از شاخه‌های مهم ادبیات کودکان و نوجوانان به‌شمار می‌آید. آموزه‌های دینی، ارزش‌های اخلاقی و رفتاری و باورهای آسمانی، برای
رشد و پرورش حس مذهبی و بینش دینی کودکان و نوجوانان، لازم و ضروری است. بخش عمده‌ای از ادبیات منظوم و منثور ما را ادبیات آیینی تشکیل می‌دهد. آشنایی کودکان و نوجوانان با ادبیات آیینی، یکی از اصول مهم در تعلیم و تربیت اسلامی محسوب می‌شود و با توسعۀ زندگی اجتماعی، علمی و سیاسی، ضرورت آن بیشتر احساس می‌شود. برای شکوفایی این ادبیات، باید به موضوعات نو پرداخت و در ساختار و محتوا، با به کارگیری تکنیک‌های ادبی تحولی ایجاد کرد و با عمق‌بخشی به آموزه‌های دینی در رشد بینش مذهبی کودکان و نوجوانان، تلاش بیشتری به عمل آورد. هدف از این تحقیق، بررسی ادبیات آیینی و چگونگی تأثیرگذاری آن در رشد بینش دینی کودکان و نوجوانان است. برآیند تحقیق حاکی از آن است که ادیبان و نویسندگان ادبیات آیینی بیشتر به موضوعات تکراری و کهنه پرداخته‌اند، درحالی که باید در این زمینه به موضوعات و مضامین تازه و مورد نیاز کودکان و نوجوانان پرداخت. روش‌های غیرمستقیم ادبیات (شعر و داستان) دینی با تکیه بر عنصر خلاقیت می‌توانند حامل پیام‌های تربیتی و آموزه‌های مفید و مؤثری باشند که اگر به‌خوبی ساخته و پرداخته شوند، می‌توانند به تحول و تحرک آگاهی‌های فرد و تصحیح مسیر زندگی مخاطبان کمک کنند.

واژه‌های کلیدی: ادبیات آیینی، کودکان و نوجوانان، بینش دینی، ارزش‌های اخلاقی.

متن کامل [PDF 369 kb]   (580 دریافت)