مقدمه
در دهۀ 1330 کمبود کتاب تألیفی خوب و نیز خطر تهاجم کتاب‌های ترجمۀ بد، گروهی از فرهیختگان دوستدار کودک را بر آن داشت تا از میراث غنی ادبیات کهن فارسی برای کودکان، کتاب‌های خوب پدید آورند. این تصمیم به‌ویژه با پی‌گیری زنده‌یاد مهدی آذریزدی ادامه یافت و اکنون به‌شکل جریانی است که هرساله حدود صدعنوان از ادبیات کهن فارسی برای کودکان و نوجوانان تألیف می‌شود.
هرساله بررسی تعدادی از این کتاب‌ها در شورای کتاب کودک، برعهدۀ گروهی کارشناس است و معیارهای بررسی این گروه، نتیجۀ بیش از پنجاه سال فعالیت‌های گوناگون شورا و اعضای پژوهش‌گر آن است. نتایج بررسی گروه هرساله به‌صورت مکتوب تدوین می‌شود و در فهرست سالانۀ شورا می‌آید.
بررسی این کتاب‌ها و گزارش نتایج آن به اهالی ادبیات کودک برای مراقبت از چگونگی انتقال فرهنگ و ادب کهن به آیندگان است در راستای حفظ و تقویت هویت ملی. اما کارکرد دیگر این فعالیت، در بحث‌های نظری، درمورد معنای متن جایگاه ویژه دارد، زیرا این بررسی‌ها درپی یافتن رابطۀ دو متن کهن و جدید است. به‌همین‌جهت پژوهشگران شورا به طبقه‌بندی متون جدید و روش پدیدآمدن آن‌ها و تعاریف مربوط رسیده‌اند که در ادامه می‌آید.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |