دوره 4، شماره 16 - ( 10-1396 )
جلد 4 شماره 16 صفحات 90-85 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1808 مشاهده)
افسانۀ پسرک، قصۀ قهرمان پسری بی‌تجربه و ناآزموده‌ی زندگی است. افسانه؛ پسرک را در مسیر لمس زندگی و درک تجربیات تازه‌ای از آن قرار می‌دهد. متن با چینش روایت‌های مختلف از هر واقعه که قهرمان آن‌ها را از سر می‌گذراند مخاطب را به فضایی تازه می‌کشاند و از او در تکمیل قصه و گسترش آن یاری می‌گیرد. متن «افسانه‌ی پسرک» میان دو شیوه‌ی قصه‌گویی و داستان‌نویسی نوین پیوند برقرار می‌کند و در این مسیر کلام قصه‌گو- نویسنده با ذهن انواع مخاطبان احتمالی‌اش هم‌سو می‌شود تا هر چالش احتمالی خوانندگان نسبت به متن را به روایتی تازه تبدیل کند. اینک پرسش این است: نویسنده چه فرایندی را طی کرده تا شیوه قصه‌گویی را با شیوه داستان‌نویسی نوین پیوند بزند و تجربه‌اش را در عرصۀ کلام گفتاری- نوشتاری به منصۀ ظهور برساند؟ افسانۀ پسرک، متنی است که مدام روایت‌های مختلف یک واقعه را ارائه می‌دهد و این افسانه‌ها یکدیگر را رد، نقض یا تکمیل می‌کنند و قصه‌درقصه خلق می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |