چکیده
صورت نوشتاری زبان خصوصیات منحصربه فردی دارد که آن را از زبان گفتار متمایز می کند.
باتوجه به این که برخی نویسندگان شکسته نویسی و برخی تغییرندادن واژه در زبان نوشتاری
را ترجیح می دهند، در نوشته های ادبی ما هردو شیوه رایج است؛ به همین دلیل، در این
مقاله دستور مصوب فرهنگستان را الگو قرار داده ایم و باتوجه به سبک داستان که محاوره
در آن به کار رفته است و همچنین با درنظرگرفتن نظریات علی صلح جو در کتاب اصول
شکسته نویسی، متن داستان را ازنظر ویرایشی بررسی کرده ایم. درپایان مشخص می شود که
داستان سمفونی باد آمیزه ای از شکسته نویسی و صورت نوشتاری زبان است که سبک خاص
خود را دارد. نه م یتوان گفت پیرو صلح جوست و نه پیرو شکسته نویسان صرف.