چکیده: (1929 مشاهده)
عمهگیلاس داستانی ایرانی است با عناصر کاملاً بومی. نویسنده تلاش کردهاست با استفاده از اساطیر و افسانههای ایرانی به خلق شخصیتهایی بپردازد که ریشه در اسطورهها و افسانههای ایرانی دارند. بازیهای فرامتنی و تعامل با مخاطب و مشارکتدادن او برای پیشبرد داستان از شگردهای دیگر نویسنده است که در این اثر با آن روبهرو هستیم. با توجه به نام اثر که مرتبط با مضامین سبک واقعگرایی جادویی بهنظر میآمد، بر آن شدیم گزارههای این سبک را در آن بررسی کنیم و سپس به این نتیجه میرسیم که پایان داستان معلول علت نیست و آنچه در ابتدا و میانۀ اثر شاهد آن هستیم، ذهنمان را به پایانی دیگر رهنمون میکند؛ پایانی که بعداً میبینیم خلاف انتظارمان است. این اثر بهنوعی به ازخودبیگانگی بشر و تقابل مرگ و زندگی (وجود و عدم) و نیز عمر محدود آدمی اشاره دارد. رقص جنها جزو معدود کارهای رئال جادویی است که با وجود آمیختگیاش با تخیل و ترس، خنداندن مخاطب هم در آن فراموش نمیشود.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/2/26 | پذیرش: 1397/2/26 | انتشار: 1397/2/26